Θεραπείες ΠΕΛΜΑΤΩΝ

Αφαίρεση Κάλων – Τύλων

Οι τύλοι και κάλοι είναι πεπαχυσμένες στιβάδες δέρματος που προκαλούνται από επαναλαμβανόμενη πίεση ή τριβή. Πιο αναλυτικά, λόγω της συνεχούς πίεσης και καταπόνησης των ποδιών μας, ο οργανισμός μας προς άμυνά του, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος. Αποτέλεσμα, η ανάπτυξη κυττάρων στο συγκεκριμένο σημείο. Σχηματίζεται λοιπόν μια στιβάδα σκληρού δέρματος, το οποίο μεγαλώνει εσωτερικά σε σχήμα κώνου και δημιουργείται ένας σκληρός πυρήνας.

Πολλοί παραγόντων είναι αποτέλεσμα δημιουργίας τους:

Κληρονομικοί παράγοντες.
Παθολογικές παθήσεις (αρθρίτιδες, ορμονικές διαταραχές κ.ά.)
Τραυματισμοί και κακώσεις.
Υπέρμετρή ταλαιπωρία των ποδιών (ορθοστατική εργασία)
και κυρίως τα ακατάλληλα παπούτσια, δηλαδή παπούτσια με ψηλά τακούνια, στενά ή κακής κατασκευής, με εσωτερικές ραφές ή εξογκώματα, που δεν ταιριάζουν στο πόδι μας.

Αντιμετώπιση

Η πρόληψη είναι το μεγαλύτερο βήμα στην αντιμετώπιση των υψηλών μηχανικών πιέσεων που δέχεται το πόδι. Αποτέλεσμα αυτής είναι να προλαμβάνεται/μειώνεται η υψηλή πίεση που έχει ως συνέπεια την αντιμετώπιση των κάλων. Συνήθως, η αποτροπή της τριβής είναι η μόνη αντιμετώπιση που απαιτείται. Εάν ένας τύλος είναι το αποτέλεσμα μιας κακής επιλογής παπουτσιού, η αλλαγή σε παπούτσια με καλή εφαρμογή συνήθως θα εξαλείψει τον τύλο μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οι κάλοι στα χέρια μπορούν να αντιμετωπιστούν φορώντας γάντια στη διάρκεια δραστηριοτήτων που προκαλούν τριβή.

Υπερκερατώσεις

Οι Υπερκερατώσεις είναι εντοπισμένες σκληρύνσεις του πέλματος, έχουν πλάτος αλλά όχι πολύ βάθος, με εξαίρεση όταν υπάρχει δερματικός μύκητας. Οι αιτίες μπορεί να είναι παροδικές ή μόνιμες.

Συμπτώματα:

Το δέρμα είναι παχύ και σκληρό.
Το δέρμα μπορεί να είναι ξηρό και να ξεφλουδίζει.
Σκληρές, πεπαχυσμένες περιοχές δέρματος εντοπίζονται στα χέρια, πόδια ή άλλες περιοχές όπου υπάρχει τριβή ή πίεση.
Έχει χαρακτηριστικό έντονο πόνο, ο οποίος προκαλείται από την πίεση του πυρήνα στα νεύρα που διασχίζουν τις κατώτερες στοιβάδες του δέρματος.
Σε ένα διαβητικό ασθενή, ο κάλος αποτελεί “σήμα κινδύνου” για τη δημιουργία περισσότερων και σοβαρότερων επιπλοκών. Έτσι ο ασθενής με πρόβλημα διαβήτη κατατάσσεται στην κατηγορία ασθενών “υψηλού κινδύνου”.

Ξηροδερμία Πελμάτων

Η ξηροδερμία των ποδιών και κυρίως των πελμάτων, είναι πολύ συχνό φαινόμενο ιδιαίτερα στο γυναικείο φύλλο. Η κεράτινη στιβάδα είναι η πέμπτη και τελευταία στιβάδα της επιδερμίδας. Έρχεται σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον, αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας και παίζει βασικό ρόλο στην ομοιοστασία του ανθρωπίνου δέρματος. Η κεράτινη στιβάδα υπό φυσιολογικές συνθήκες περιέχει 20-30% του βάρους της σε νερό. Ξηροδερμία παρατηρείται όταν η περιεκτικότητα σε υγρασία είναι μικρότερη από 10% και υπάρχει απώλεια της συνέχειας της κεράτινης στιβάδας. Το δέρμα είναι ξηρό όταν υπάρχει απώλεια των διακυτταρικών λιπιδίων της κεράτινης στιβάδας. Η ξηροδερμία των ποδιών είναι ένδειξη διαταραχής της υδατικής ισορροπίας και έλλειψη λιπιδίων και συστατικών ( Ουρία και Λακτικό Οξύ ) που συγκρατούν την υγρασία της επιδερμίδας. Η ξηροδερμία μπορεί να οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες (κρύο, ζέστη, χαμηλή υγρασία, χρήση «σκληρών» σαπουνιών, κλπ), αλλά και σε ενδογενείς παράγοντες (σακχαρώδης διαβήτης, παθήσεις του θυρεοειδούς, εμμηνόπαυση, νεφρική ανεπάρκεια, ψωρίαση, ατοπική δερματίτιδα και άλλες παθολογικές καταστάσεις). Το 15-20% του πληθυσμού υποφέρει από ξηροδερμία.

Αντιμετώπιση της Ξηροδερμίας

Η ενυδατική θεραπεία του δέρματος περιλαμβάνει μία διαδικασία 4 βημάτων:

Την αποκατάσταση φραγμού του δέρματος.
Τη μείωση της διεπιδερμικής απώλειας ύδατος (TEWL).
Την αύξηση της περιεκτικότητας της επιδερμίδας σε νερό (NMF).
Την αποκατάσταση της ικανότητας των λιπιδιακών φραγμών να προσελκύουν, να διατηρούν και να αναδιανέμουν το νερό

Ιδανικό Ενυδατικό Προιόν

Περιέχει «στεγανά», υγροσκοπικά και μαλακτικά συστατικά
Προσθέτει υγρασία στην επιδερμίδα
Αποκαθιστά μέσω του εκδόχου του το φυσιολογικό φραγμό
Μη λιπαρή σύνθεση γρήγορης απορρόφησης

Πόδι του Αθλητή

Ορισμός

Μια πολύ δυσάρεστη περίπτωση μυκητίασης είναι το λεγόμενο πόδι του αθλητή. Το πόδι του αθλητή μπορεί να διαρκέσει για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να επιστρέψει μετά την αντιμετώπιση. Είναι μια πολύ κοινή μυκητίαση που γενικά παρουσιάζεται ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών και είναι εξαιρετικά μεταδοτική.

Αίτια

Το σώμα φιλοξενεί φυσιολογικά μια ποικιλία μικροοργανισμών, περιλαμβανομένου βακτηρίων και μυκήτων. Κάποιοι από αυτούς είναι χρήσιμοι στο σώμα. Άλλοι, μπορεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες να πολλαπλασιαστούν ταχύτατα και να προκαλέσουν λοιμώξεις. Το πόδι αθλητή εκδηλώνεται όταν ένας συγκεκριμένος τύπος μύκητα αυξηθεί και πολλαπλασιαστεί στα πόδια (ιδιαίτερα μεταξύ των δακτύλων) ή, πιο σπάνια, στα χέρια. Από τις μυκητιάσεις που είναι γνωστές ως τριχοφυτίαση, το πόδι αθλητή είναι η πιο συνηθισμένη. Μπορεί να εκδηλωθεί ταυτόχρονα με άλλες μυκητιάσεις του δέρματος, όπως η τριχοφυτίαση ή η δερματοφυτίαση των μηρογεννητικών πτυχών. Αυτοί οι μύκητες ευδαιμονούν σε ζεστές και υγρές περιοχές.

Ο κίνδυνος να αναπτύξετε πόδι αθλητή αυξάνεται εάν:

Φοράτε κλειστά παπούτσια, ιδιαίτερα εάν έχουν πλαστική επένδυση.
Κρατάτε τα πόδια σας βρεγμένα για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.
Ιδρώνετε πολύ.
Αναπτύξετε μια μικρή βλάβη στο δέρμα ή τα νύχια.

Αιτία αποτελεί συνήθως η επίσκεψη σε πισίνες ή στη θάλασσα, όπου ο πολλαπλασιασμός των μικροοργανισμών ευνοείται χάρη στην υγρασία, και η υπερβολική εφίδρωση.

Η κακή επίσης συνήθεια πολλών ανθρώπων να περπατούν ξυπόλητοι σε γυμναστήρια, ντουζιέρες ή ακόμη και στην παραλία μπορεί να οδηγήσει ευκολότερα σε μυκητιάσεις. Από την άλλη πλευρά όμως, ούτε η υπερβολική «κάλυψη» του ποδιού ενδείκνυται για τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το αθλητικό παπούτσι αποτελεί ιδανικό τόπο «γέννησης» μυκήτων και καλό θα ήταν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού να φοριέται για λίγες ώρες, εφ’ όσον αυτό είναι απαραίτητο και πάντα με βαμβακερές κάλτσες.

Ραγάδες στο Πελμα

Οι ραγάδες-σχασίματα εμφανίζονται στον κερατοειδή χιτώνα. Στο πέλμα, στην εξωτερική πλευρά και ιδιαίτερα στην φτέρνα.

Εκτός από την αντιαισθητική εικόνα, μπορεί να προκαλέσουν πόνο και είναι εύκολο να μολυνθούν από βακτηρίδια, ιούς και μύκητες.

Αιτίες Ραγάδων

Υπάρχουν διάφορες αιτίες για το σχάσιμο του δέρματος. Αιτίες θεωρούνται π.χ. η αφυδάτωση του δέρματος, παραμορφώσεις του ποδιού, ερεθισμοί του δέρματος από ακατάλληλα παπούτσια, οι συνθήκες εργασίας, το υπέρβαρο, μεταβολές στον οργανισμό οι οποίες προκαλούν την έλλειψη συντήρησης των άνω στοιβάδων του δέρματος και γήρανση. Τα σχασίματα εμφανίζονται επίσης σε περιπτώσεις ψωρίασης, ασθένειας των λεπιών, νευροδερματίτιδα και άλλες δερματικές ασθένειες.

Κατασκευή Επιθεμάτων – Κατασκευή Σιλικόνης – Ορθοπλαστική

Η τεχνική αυτή είναι η κατασκευή και η χρήση μεμονωμένων προϊόντων ειδικής κατασκευής προκειμένου να εφαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του ποδιού, το οποίο έχει υποστεί διάφορες παραμορφώσεις. Για την σωστή χρήση και εφαρμογή σιλικόνης χρειάζονται γνώσεις σχετικά με την ανατομία και την παθολογία του ποδιού. Είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί πρώτα μια σωστή εξέταση και αξιολόγηση του ποδιού.

Σκοπός της Εφαρμογής

Μείωση της πίεσης
Προστασία (βλαισό μέγα δάκτυλο, κάλοι, τύλοι, σκληρύνσεις)
Πρόληψη της τριβής και του φορτίου
Διόρθωση παραμορφώσεων (σφυροδακτυλία, γαμψοδακτυλία, πληκτροδακτυλία εφίπευση)

Περιποίηση Διαβητικού Ποδιού

Τα πόδια των διαβητικών χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα. Η καλύτερη θεραπεία στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του διαβητικού ποδιού είναι η πρόληψη. Ασθενείς που πηγαίνουν στο γιατρό με επιπλοκή διαβητικού ποδιού είναι πολύ πιθανό να καταλήξουν να χάσουν το πόδι τους, ακόμα και αν πάνε στους πιο έμπειρους και εξειδικευμένους γιατρούς στα πιο φημισμένα κέντρα διαβητικού ποδιού στον κόσμο.

Ο παρακάτω «δωδεκάλογος» της πρόληψης των επιπλοκών του διαβητικού ποδιού είναι ένας ειδικός οδηγός για τη φροντίδα των ποδιών των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη από την Εταιρεία Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού:

Δεν περπατάμε ποτέ ξυπόλυτοι ή μόνο με τις κάλτσες, ακόμα και μέσα στο σπίτι. Στην παραλία ή στη θάλασσα φοράμε παπούτσια θαλάσσης.
Φοράμε άνετα παπούτσια με χοντρό πάτο. Προτιμούμε παπούτσια με βαθύ και ευρύ πέλμα, με αρκετό μήκος και ύψος μπροστά για να χωράνε τα δάχτυλα και αρκετό πλάτος στην περιοχή των μεταταρσίων (κουντεπιέ).
Προτιμούμε να αγοράζουμε παπούτσια στο τέλος της ημέρας και όχι τις πρωινές ώρες, καθώς τα πόδια μας το απόγευμα είναι πιο πρησμένα από ό,τι το πρωί.
Ελέγχουμε κάθε βράδυ τα παπούτσια για τυχόν μικροαντικείμενα στο εσωτερικό τους, ή για χαλασμένες ραφές στους πάτους.
Δε φοράμε σφιχτές κάλτσες.
Πλένουμε τα πόδια μας καθημερινά και τα στεγνώνουμε προσεκτικά, ιδιαίτερα στις περιοχές ανάμεσα στα δάχτυλα.
Ελέγχουμε τα πόδια κάθε βράδυ για μικρά τραύματα, ιδίως στα πέλματα, ή στα διαστήματα ανάμεσα στα δάχτυλα.
Αν ανακαλύψουμε οτιδήποτε που δεν είναι φυσιολογικό στο πόδι μας δεν προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε μόνοι μας. Ενημερώνουμε άμεσα το γιατρό που μας παρακολουθεί.
Δεν αφαιρούμε τους κάλους με ξυραφάκι ή με αυτοκόλλητα του εμπορίου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελαφρόπτερα, αλλά προτιμούμε η περιποίηση των κάλων να γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό.
Δε χρησιμοποιούμε πολύ ζεστό νερό για το μπάνιο. Το χλιαρό νερό, θερμοκρασίας περίπου 37οC, είναι το καταλληλότερο.
Καταπολεμούμε την ξηρότητα του δέρματος των ποδιών, κυρίως με ενυδατικές κρέμες ή αφρούς (περιέχουν ουρία) που συνιστούν εξειδικευμένοι ειδικοί.
Κόβουμε τα νύχια σε ευθεία γραμμή με το δέρμα. Είναι πάντα πιο ασφαλές να χρησιμοποιούμε λίμα και προτιμούμε η περιποίηση να γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό.

Ψωρίαση

Τα συμπτώματα της ψωρίασης μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με το μέρος του σώματος που προσβάλλει. Συζητήστε για την ψωρίαση με το γιατρό σας, ο οποίος θα είναι σε θέση να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία και να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε την πάθηση.

Συμπτώματα

Η ψωρίαση στα πόδια, συνήθως έχει είτε ωοειδή (οβάλ) μορφή είτε ακανόνιστο σχήμα πλακών. Ορισμένες φορές, πολλές βλάβες μεγαλώνουν μαζί και σχηματίζουν μια μεγαλύτερη βλάβη. Οι πλάκες στις κνήμες και τα γόνατα προκαλούν συχνά μεγάλη φαγούρα. Αν οι ψωριασικές πλάκες βρίσκονται κατά μήκος της γραμμής των κινήσεων των αρθρώσεων, μπορεί να εμφανίσετε σχισμές στις ψωριασικές βλάβες. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με αυτές τις βλάβες και να θυμάστε ότι θα σας βοηθήσει, αν αυτές οι πλάκες είναι πάντα ενυδατωμένες.

Μπορεί επίσης να έχετε παρατηρήσει ότι επίμονες πλάκες κυρίως στα πόδια, παραμένουν ακόμα και αν λαμβάνετε ήδη κάποια συστηματική θεραπεία από το στόμα ή ενέσιμη. Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσετε ακόμα και εκείνα τα δύσκολα σημεία, Καινούριες και αποτελεσματικές θεραπευτικές τοπικές επιλογές βρίσκονται στη διάθεσή μας. Στην επόμενη επίσκεψη με τον γιατρό σας ρωτήστε τον!

Η ψωρίαση που εκδηλώνεται στα νύχια συνδέεται με τη μέτρια-σοβαρή ψωρίαση αλλά και την ψωριασική αρθρίτιδα καθώς εμφανίζεται στο 25-50% των ασθενών που ανήκουν σε αυτές τις ομάδες, ενώ είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 40.

Η σύνδεση με την ψωριασική αρθρίτιδα είναι τόσο μεγάλη ώστε να θεωρείται από τους γιατρούς σα μια πρώιμη ένδειξη της νόσου, καθώς εμφανίζεται σε ποσοστό 80% στους ασθενείς που πάσχουν από αυτή.

Μυρμηγκιές

Οι μυρμηγκιές είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος, οι οποίες οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Αυτός ο ιός προσβάλλει τα κύτταρα της επιδερμίδας, προκαλώντας τον ταχύ πολλαπλασιασμό τους. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσονται οι μυρμηγκιώδεις βλατίδες, καλοήθη δηλαδή εξογκώματα με σκληρή επιφάνεια, που έχουν τη μορφή κουνουπιδιού. Οι μυρμηγκιές ποικίλουν σε σχήμα και χρώμα. Μπορεί να είναι στρογγυλές, με ακανόνιστο σχήμα, επίπεδες ή εξογκωμένες, χρώματος λευκού, γκρι ή καφέ. Οι μυρμηγκιές πελμάτων εμφανίζονται σαν μία κυκλική βλάβη με τραχιά κεράτινη επιφάνεια. Το χρώμα τους είναι παρόμοιο με το χρώμα του δέρματος και σε περίπτωση αφαίρεσης της παχιάς επικάλυψης τους, παρατηρούνται μαύρα στίγματα τα οποία θεωρούνται παθογόνα για τη νόσο. Οι μυρμηγκιές πελμάτων συνήθως αναπτύσσονται στις θέσεις όπου ασκείται μεγαλύτερη πίεση του πέλματος. Εξαιτίας της πίεσης από τη βάδιση, δεν εμφανίζονται με την μορφή εξογκωμάτων, αλλά με τη μορφή σκληρών οζιδίων. Οι μυρμηγκιές αποτελούν τη δεύτερη σε συχνότητα δερματική νόσο μετά από την ακμή και προσβάλλουν συχνότερα τα παιδιά και τα άτομα νεαρής ηλικίας, λόγω του ασθενούς ανοσοποιητικού συστήματος, που χαρακτηρίζει τα άτομα αυτά. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να εμφανιστούν και σε οποιαδήποτε ηλικία.